گزارش ویژگی های بالینی ۱۰۰ مورد آرتریت عفونی در بیمارستان های فیروزگر و حضرت رسول اکرم(ص) طی سالهای ۱۳۸۲-۱۳۷۷

زمینه و هدف: آرتریت سپتیک یک فرآیند التهابی و چرکی در مفاصل می باشد و هدف از این مطالعه، ارزیابی نمای بالینی، تعیین پاتوژن های مسؤول، درمان و نتیجه، در بیماران پذیرفته شده مبتلا به آرتریت عفونی در بیمارستان های آموزشی(فیروزگر و حضرت رسول اکرم(ص) تهران) در طی سالهای 82-1377 می باشد. روش بررسی: این مطالعه با روش متکی بر داده های موجود بر روی تمامی بیماران مبتلا به آرتریت سپتیک در طی 5 سال(82-1377) در بیمارستان فیروزگر و حضرت رسول اکرم(ص)(100 مورد) انجام شد. اطلاعات توسط نرم افزا spss (version 11.5) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه 48% بیماران، زن و 52%، مرد بودند. سن متوسط بیماران، 6/48 سال بوده است. 67% بیماران، درگیری تک مفصلی داشته اند و شایع ترین مفصل مبتلا نیز زانو بوده است(57%). شایع ترین عامل مستعد کننده، بیماری آرتریت روماتویید بود. crp(c-reactive protein) در تمامی بیماران مثبت بوده است. کشت مایع سینوویال در 45% افراد، مثبت بوده است(استافیلوکوک طلایی به عنوان شایع ترین میکروب)؛ میکروارگانیسم های دیگر شامل باسیل های گرم منفی، کاندیدا، مایکوباکتریوم توبرکولوزیس، سالمونلا و بروسلا بود. یافته های رادیوگرافی مثبت در 20% بیماران گزارش شد. آنتی بیوتیک تجربی در 68% بیماران تجویز گردید(اساساً پنی سیلین های وسیع الطیف ضد پنی سیلیناز و سفالوسپورین های نسل سوم). زمان متوسط بستری در بیمارستان، 15 روز بوده است. نتیجه گیری: مطالعه حاضر، اهمیت تعیین نوع میکروارگانیسم های مسؤول آرتریت سپتیک را نشان می دهد. مدیریت صحیح این بیماری برای تمامی پزشکانی که در بخش های اورژانس فعالیت دارند، الزامی است.